sergʻalva
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ser-gʻal-va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Gʻalvasi, janjal-suroni koʻp; gʻalvali. ◆ Sergʻalva joy. n ◆ Sayyora shu sergʻalva xonadonga kelin boʻlib tushib, nima huzur-halovat koʻrdi? Gazetadan . ◆ Odam yashar zamon yukin orqalab, Sergʻalvaroq kechasidan buguni. E. Vohidov, „Muhabbat“ .
2 Koʻp gʻalva, janjal qilaveradigan; janjalkash. ◆ Sergʻalva odam.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЕРҒАЛВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sergʻalva
хлопотный, доставляющий много хлопот; шумный скандальный; ◆ sergʻalva joy шумное место; ◆ sergʻalva odam скандалист; шумливый человек.