sertakalluf
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ser-ta-kal-luf
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SERTAKALLUF Bu sifat tojik tilida 'moʻl' maʼnosini ifodadaydigan ser- old qoʻshimchasini (ТжРС, 353) oʻzbek tilida 'hurmat koʻrsatib muomadada boʻlish' maʼnosi bilan ishlatiladigan arabcha takalluf otiga (АРС, 696; OʻTIL, II, 109) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ortiq darajada mulozamat koʻrsatadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 41).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. sermulozamat. ◆ Ser-takalluf odam. Sertakalluf boʻlmoq. sht Choʻqqi soqolli bu odam gʻoyat sertakalluf.. edi. T. Malik, „Iblis devori“ . ◆ Bu muloyim, sertakalluf ayolga roʻpara kelgan har qanaqa toshyurak ham yumshaydi. S. Anorboyev . Oqsoy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЕРТАКАЛЛУФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sertakalluf
= sermulozamat.