seryogʻ
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ser-yogʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yogʻi, moyi koʻp; koʻp yogʻ, moy beradigan. ◆ Seryogʻ goʻsht. Seryogʻ kunjut.
2 Juda koʻp yogʻ solingan; haddan tashqari yogʻli. ◆ Seryogʻ osh. Seryogʻ manti. shj Devzira guruch, ziravorlar hidi har yonga ufurgan, sergoʻshtu seryogʻ osh keldiki, kimdir boyagi zavqli xitoblardan uyalgan boʻlib, sekin uh tortdi. M. M . Doʻst, Lolazor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЕРЁҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.