shaharcha
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-har-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shaharliklarga xos. ◆ Bogʻ burchagidagi soʻrida shaharcha kiyingan bir yigit oʻtiribdi. A. Muqimov . Donishmand.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-har-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Kichik shahar. ◆ Tuganmas kabi koʻringan, iztirobli, suronli yoʻl kechga yaqin shaharchaga tutashdi. Oybek, „Quyosh qo-raymas“ .
2 Biror jihatdan birlashgan turarjoy va yordamchi binolar guruhi yoki shaharning alohida bir qismi. ◆ Akademik shaharcha. Universitet shaharchasi. Ishchilar shaharchasi. yash ◆ Sherbek turgan joy baland boʻlgani uchun ham butun Akademiya shaharchasi kaftday koʻri-nadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАҲАРЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.