shajara
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-ja-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. شَجَرَة — daraxt; daraxt shaklida tuzilgan sxema;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Maʼlum bir urugʻ avlodlarining kelib chiqishi va oʻzaro qarindoshlik darajasini izchillik bilan koʻrsatuvchi roʻyxat, tarix; silsila. ◆ Somoniylar shajarasining soʻnggi butogʻi boʻlgan podsho Nuh binn Mansur kasalmand odam edi. M. Osim, „Kitobga ixlos.“ ◆ Shajaramiz bor. Unda barcha ajdodlarimizning tarixi yozilgan. A. Hakimov, „Ilon izidan.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАЖАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shajara
родословная, генеалогия; генеалогическое, родословное дерево; "Shajarai turk" «Родословное древо тюрок».