shapshak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shap-shak

Etimologiyasi

SHAPSHAK ' odobsiz¹, ¹ uyati yoʻq'. Mening bo— shimga aslzoda erni oʻldirib keldingmi-a, beqayo sh a p sh a k ?! (Sh.Toshmatov). Bu sifat eski oʻzbek ti — lida 'javra—', 'bemaʼni gaplarni gapir—' maʼnosini anglatgan shapsha- feʼlidan (КРС, 902: shapsha- 2. pe— ren. pustoslovit', 'boltat') -k qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik a unlilari ä unlilariga almashgan: shapsha— + k = shapshak > shäpshäk.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Axloq-odobni bil-maydigan, adabsiz; \yech narsadan tortin-maydigan, uyalmaydigan. ◆ Mening boshimga asagʻzoda erni oʻldirib keldingmi? A ? Behayo shapshak. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . ◆ \Hojar.\ E, oʻlim bersin, sen beyuz shapshakka! Hamza, „Paranji sirlari“ .

Antonimlari

ШАПШАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shapshak
обл. неуч, невежа; невоспитанный человек; бесстыдник.