shinak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shi-nak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. esk. Shahar, qalʼa, qoʻrgʻon kabilar devoridan dushmanni kuzatish va otish uchun qilingan maxsus tuynukcha. ◆ Qoʻrgʻon burchidagi shinak orasidan uzun boʻyli, qora soqolli bir kishining otashin nazari uzoqlarga tikilgan edi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi.“ ◆ Atrofini oʻragan devordan oʻq otish uchun shinaklar qoʻyilgan. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“
2. Dushmanni kuzatish va undan saqlanish mumkin boʻlgan pana joy. ◆ Yarogʻ olmay qolganlardan ehtiyot qism tayyorlab, shinak orqasiga qoʻydi, xotinlardan shafqat hamshiralari toʻdasi tuzdi. S. Ayniy, „Qullar.“ ◆ Shinakka yetganlarida, begimning koʻlidagi mashʼalasini oldi: Ehtiyot boʻling, begim, yogʻiyga koʻrinmang! P. Kodirov, „Yulduzli tunlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШИНАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.