shoʻxlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shoʻx-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SHOʻXLIK s. shoʻx
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shoʻx xatti-harakat, xusu-siyat, xislat. Notanish boʻlsa-da, ona-kelin-chak Koʻksida yashnagan shu farzand-chechak, Qiyqirib, talpinib, orttirdi ixlos, Qi-ligʻin, shoʻxligin sevib qoldimrost. Yo. Mirzo. ◆ Toʻlqinjon.. hazil va shoʻxlikda, har xil oʻyinlar va qiziqchilikda hammani oʻziga qaratardi. F. Musajonov, „Huri“ .
2 Nojoʻya odob-axloq chegarasidan chi-quvchi xatgi-harakat, toʻpolon. ◆ Men qizlik vaqtimda u xavflandi, mendan qochishga intildi. Bu yaxshi boʻldi.. Shoʻxlikka berilib, oʻzimni behuda sharmanda qilgan boʻlar edim. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Qitmirlik, ayyorlik,
Antonimlari[tahrirlash]
ШЎХЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.