shona
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)shona I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sho-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SHONA I Bu ot asli 'katakcha' maʼnosini anglatadigan shon otiga (ТжРС, 304) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gʻoʻza gunchasi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 424). Bu otDan oʻzbek tilida shonala- feʼli yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. -taroqsimon gulbarg
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Gʻoʻza gʻunchasi. ◆ Gulparast, deb atamane, ishi-mizdan bexabar, Shonalar sanab yurgan meh-natkash qizlar edik. Gʻ. Gʻulom . ◆ Birok, ozgina suv ham taqa-taq toʻxtab qoldi. "Suv" deb navbat kutib yotgan gʻoʻzalarning barglari qorayib, shona tashlay boshladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
- Shonaga kirmoq Gʻunchalamoq (gʻoʻza haqi-da). ◆ Yangi kvadratlardagi gʻoʻzalar tez ri-vojlanib, oldi tekis shonaga kirdi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
shona II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sho-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. 4d1d — taroq; parranda toji
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. ayn. taroq 1. ◆ Shona bilan zulfin tarab oʻrganlar, Oyna olib, oq yuzini koʻr-ganlar. Fozil shoir . ◆ Qizlar tongda buloq tomon borardi, Yuvinishib, bari sochin ta-rardi, Har birin boshida chiroyli shona, Kura r koʻngil qushi shunda koshona. M. Alaviya .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.