shoshqin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shosh-qin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shoshib, tez harakat qi-ladigan; biror tomonga oshiqayotgan; sho-shayotgan. ◆ Shoʻx qizlarday qancha shoshqin boʻl-sang-da, Kiribdursan mehnat ahlin qoʻliga. Gʻayratiy . ◆ Tez oqar shoshqin daryoning.. sohil boʻylaridagi daraxtlarning sarv qomati asta-sekin koʻrina boshladi, tong endigina yorishayotgan edi. A. Rahmat, „Ellik bir ba-hodir“ .
2 ayn. shoshilinch 1. ◆ Eshikdagi sharpani uydagilar sezdi shekilli, devor orqasidan shoshqin harakatlar, oyoq tovushlari, gap-soʻzlar eshitildi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОШҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shoshqin
торопливый; // торопыга; ◆ tez oqar shoshqin daryo быстро текущая, торопливая река;
2 = shoshilinch.