shox-shabba
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shox—shab-ba
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Daraxt yoki butaning shoxlari hamda shoxlardan iborat qismi. Shox-shabbalarni kesmoq. n ◆ Yel ketma-ket boʻkirar, bunga chiday olmagan shox-shabba-lar qars-qars sinar, keksa yogʻochlar gʻiyq-gʻiyq etib, yolvorish ovozi chiqarar edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Shunday shoxlardan iborat oʻtin; qu-ruq shoxchalar. [ ◆ Nizomjon] Oʻzi gʻisht quyib, oʻzi devor koʻtardi. Tepasiga toʻsiq terib, shox-shabba bostirib, loʻmboz qoʻyishga tay-yorladi. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОХ-ШАББА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.