shuʼlalanmoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shuʼ-la-lan-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
poet. Shuʼla, nur taratmoq; yarqiramoq, barq urmoq. ◆ Qayerdan tushayotgani nomaʼlum boʻlgan kuchli nur os-tida bu yerdagi amakilarning kiyimlari koʻz olgudek shuʼlalanardi. "Yoshlik" . Shuʼlala-nib, sharqirab yotar Koʻk suvlarda oy si-niqlari. Sh. Rahmon, Yurak qirralari. ◆ Uning tepasida shuʼlalanib, uzoq-uzoklardan koʻzga tashlanib turadigan chiroq. E. Samandar, „Tangri qudugʻi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУЪЛАЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.