shudgor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shud-gor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — haydalib ekin

ekilgan yer] 1 Haydalgan, chopilgan yer. -Kar-tani beshga boʻlib tashladik, — ◆ dedi Tilla-yev shudgorni qoʻli bilan koʻrsatib. R. Aziz-xoʻjayev, „Yashil chayla“ . ◆ Noz uyqudan uygʻonib, oq oltinini eslab, Koʻk sabza kiyib, shudgoru sahro bezanibdur. Habibiy .

2 Haydash, shudgorlash. ◆ Kuzgi shudgor. n ◆ Chala qolgan dalada shudgor.. H. Davron . -Endi bizga javob, — qoʻzgʻaldi rais, — ◆ shudgor kechikdi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Shudgor qilmoq Shudgor holiga kel-tirmoq; shudgorlamoq. ◆ ..yerlarni gʻoʻzapoyadan tozalab, shudgor qilib qoʻygandan keyingina uy-roʻzgʻor iillariga qarar, toʻy-koʻpkarilarga borardi. S. Nurov, „Narvon“ .

Antonimlari

ШУДГОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ruscha _ru

shudgor
с.-х.
1 пашня, вспаханное поле; зябь; ◆ bir balosi boʻlmasa, shudgorda quyruq na qilur см. ◆ balo 2; dam berib qoʻyilgan shudgor пар, земля под паром;
2 зяблевая пахота; ◆ dehqon boʻlsang - shudgor qil, mulla boʻlsang - takror qil посл. если ты земледелец - паши землю под зябь, если учёный - повторяй (т. е. совершенствуй свои знания); ◆ kuzgi shudgor 1) зябь; 2) зяблевая пахота.