sibizgʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
si-biz-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SIBIZGʻA 'nay' (cholgʻu asbobi). S i b i z g a chaliishi oʻrganib oldim. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli sïbïzgʻu tarzida talaffuz qilingan (Devon, I, 450); eski oʻzbek tilida uchinchi boʻgʻindagi u unlisi a unlisiga almashgan, keyin— chalik birinchi, ikkinchi boʻgʻindagi unlilarning qat-tiqlik belgisi yoʻqolgan, a unlisi ä unlisiga almashgan: sïbïzgʻu > sïbïzgʻa > sibizgʻa > sibizgʻä. Asli bu soʻz oxiridagi —gʻu (-gʻa) qismi - feʼldan ot (yoki sifatdosh shakli) yasovchi qoʻshimcha; unda sïbïz— qismi 'ingichka tovush chiqar—1 maʼnosini anglatgan feʼl boʻlib chiqadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Nayning bir turi; choʻpon nayi (q. nay 3). ◆ Qamish sibizgʻa. Sibizgʻa chal-moq. n ◆ Men ham qoʻlga olib sibizgʻa sozim, Toʻyingga shosharman eldan ilgari. E. Vohidov .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИБИЗҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.