surnaychi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sur-nay-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SURNAYCHI q. surnay
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Surnay chaluvchi odam. Gʻat-gʻat qilgan karnaychi, Baloga qolgan surnay-chi. Maqol. ◆ Qargʻa qaqimchi ekan, gʻoz karnaychi ekan, oʻrdak surnaychi ekan.. (ertaklarning boshlamasidan) .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРНАЙЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
surnaychi
музыкант, играющий на сурнае (см. surnay); ◆ ... gʻoz karnaychi ekan, oʻrdak surnaychi ekan фольк. ... гусь играл на карнае, а утка на сурнае (из сказочного зачина); ◆ ish qilgan karnaychi, baloga qolgan surnaychi посл. дело сделал карнайчи, а обвинили сурнайчи (соотв. без меня меня женили; в чужом пиру похмелье).