taburetka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-bu-ret-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Suyanchigʻi boʻlmagan, kvadrat yoki gar-dish shaklidagi oʻrindiq; kursi. ◆ Matqovul aka bordi-yu, Gʻulomjon tutgan taburetkaga oʻtirmadi, qoʻllarini qovushtirib izzat saqladi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Uyning butun jihozi: taxta karavotu oddiy bir stol bilan ikkita taburetka va yerda eski namat toʻshogʻliq, xolos. J. Sharipov, „Xo-razm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАБУРЕТКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.