tamanno
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-man-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. ltamanno. / 1; — tilak, is-
tak, orzu] Noz-ishvali harakat. Yor taman-nosi. m ◆ Ajoyibdir tamannosi, tamannosin bor maʼnosi. "Qushiqlar" . ◆ Oʻz husniga oʻzining rashki kelayotganday, tamanno bshtn sochini tarayapti. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
- Tamanno qilmoq (yoki etmoq, aylamoq) 1) noz-ishva, karashma qilmoq. ◆ Buvijon, koʻz erkaklarga goʻzallikni tamanno qilish uchun berilgan, Mirmuhsin, Yugurdak; 2) esk. is-tamoq, tilamoq, soʻramoq. ◆ Koʻz nurimizning duoi jonini subhi shom.. tamanno etmoq-damiz. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 3) orzu qilmoq“ . ◆ Qayga men boshim uray ham qayda gʻavgʻo aylayin, Qaysi bir lutfu karamlarni tamanno aylayin. S. Abdulla .
</a>ess 9'U^
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАМАННО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.