taqachilik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-qa-chi-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Taqa yasash va taqa qo-qish ishi, kasbi. ◆ Taqachilik arteli. Taqa-chilikni oʻrganmoq. Taqachilik qilmoq. n ◆ Boʻtaboy ham ikki kunda taqachilik doʻkoni-ni tikladi. S. Ahmad, „Hukm“ . Dadam taqa-chilikni jinidan battar yomon koʻrsa ham, taqa yasashga kirishdi. A. Qahhor, Oʻtmishdan ertaklar.

2 tar. Taqachilar ishlaydigan joy; taqa-chilarning doʻkoni, ishxonasi joylashgan rasta, koʻcha yoki mahalla. ◆ Bari bir, Mahkam tinmadi, taqachilikka tushib, bir cheti uch-gan sandon koʻtarib keldi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ . ◆ Ochil taqachi Madumarni taniydi, kulollar rastasi taqachilikning shunday yon-ginasida. A. Muxtor, „Chinor“ .

Antonimlari

ТАҚАЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taqachilik
1 профессия или занятие кузнеца (изготовляющего подковы и кующего лошадей);
2 кузнечный ряд (где изготовляют подковы и куют лошадей).