tartibli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tar-tib-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Maʼlum tartib, qonun-qoida talablariga javob beradigan; tartib asosida, izchil. ◆ Tartibli ish. Tartibli uy. Tartibli korxona. m ◆ Marhamatning koʻziga uning ust-boshi kar vaqtdagidan tartibli, ozoda koʻrindi. H. Nazir, „Yonar daryo“ .
2 Tartib-intizomga rioya qiladigan, in-tizomli. ◆ Tartibli oʻquvchi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРТИБЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tartibli
1 приведённый в порядок или в систему; упорядоченный; последовательный; ◆ tartibli ish упорядоченная работа; ◆ tartibli xoʻjalik хозяйство, в котором царит порядок; ◆ tartibli bayon упорядоченное (последовательное) изложение;
2 регулярный; ◆ tartibli ravishda (или suratda) регулярно, систематически, аккуратно;
3 дисциплинированный, воспитанный, аккуратный; ◆ tartibli oʻquvchi дисциплинированный ученик.