tayamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-ya-moq

Etimologiyasi

TAYA— ' narsani biror holatda tutib turish uchun unga boshqa bir narsani tira—\ Tirsaklarini tizza— lariga t a ya g a n holda bukchayib oʻtirgan Elmurod yuzidan hoʻllarini olmay soʻradi: "Nima hilay?" (Par-da Tursun). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli taya- tarzida talaffuz qi-lingan (Devon, III, 290; ЭСТЯ, III, 126); oʻzbek tilida a unlilari ä unlilariga almashgan: taya- > täyä-. Asli bu feʼl —a qoʻshimchasi bilan yasalgan boʻlishi kerak, lekin manbalarda tay qismi haqida maʼlumot yoʻq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror narsani ikkinchi bir narsaga tegizib, kuch bilan itarib turmoq, tiramoq. ◆ Tirsaklarini tizzalariga tayagan holda bukchayib oʻtirgan Elmurod yuzidan qoʻllarini olmay soʻradi: -Nima qilay? P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Mustahkam turishi uchun biror narsa tirab, oʻrnatib qoʻymoq. ◆ Qulay byushlagan de-vorga yogʻoch tayab qoʻymoq.

3 Biror narsaga tegizib qoʻymoq, suyamoq. ◆ Chol hassasini devorga tayab qoʻydi.

Antonimlari

ТАЯМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tayamoq
опирать, упирать, прислонить; chol hassasini devorga tayab qoʻydi старик прислонил посох к стене; tirsaklarini stolga tayab oʻtirmoq сидеть, упёршись локтями о стол.