tishlongʻich
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tish-lon-gʻich
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoniga borganni tish-layveradigan, tishlab oladigan. ◆ Tishlongʻich um. Tishlongʻich ot.
2 koʻchma Gap bilan tishlab oladigan; urishqoq. ◆ Oʻgʻlingizning tishlongʻichligidan maqtanmang, togʻa, endi bunaqa tishlongʻich yigipiarning davri oʻtgan! S. Abdulla, „Oʻl-masxon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИШЛОНҒИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tishlongʻich
кусающийся (о коне, собаке и т. п.); // кусака.