toʻfon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-fon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. ^Ls— kuchli suv toshqi-ni; zoʻr gʻavgʻo, toʻpolon] 1 Shiddatli boʻron, dovul. [ Normat\ Ikki kechagacha uyqu ololma-di, koʻzini yumsa, terakning shovullashi toʻ-fon bosib kelayotganday kuchayaverdi. A. Muxtor, Opa-singillar. ..shuncha boʻron, sel va toʻfosharga bardosh bergan togʻ kichkina bir maxluq \sichqon\ oldida bagʻri teshilib, chil-parchin boʻladi. U. Ismoilov, Saylanma. Toʻ-fonlarni sevuvchi Nuhim, Sukunatga quloq solsang-chi. A. Sher.

2 koʻchma Algʻov-dalgʻovli, larzaga soluvchi, shidsatli xatti-harakat, qoʻzgʻalish. ◆ Unutmanglar, amir lashkarlari ortida gʻa-zottalab mullavachchalar turadi. Bu katta toʻfonga puxta hozirlik koʻrilmoqda. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ . ◆ Kim maqsadga yetaman desa, balolar toʻfoniga bardosh be-radi, sabot bilan kurashadi. N. Safarov, „Sharq tongi“ .

3 koʻchma Ruhiy, hissiy qoʻzgʻalish, tugʻyon. ◆ Inson qalbida ne-ne boʻronlar, toʻfonlar, shodliklar poʻrtana qiladi. "Saodat" . U ◆ qarama-qarshi oʻylar toʻfonida gʻarq edi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

4 Odamlarning gunohi uchun butun dunyoni bosgan suv toshqini.

Antonimlari

ТЎФОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻfon
1 ураган, тайфун;
2 перен. буря; ◆ revolyutsiya toʻfoni революционная буря;
3 миф. потоп, всемирный потоп.