tutamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-ta-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tutunlanib yonmoq, buruq-simoq; tutun chiqarmoq. ◆ Pechka tutab ket-yapti. Hoʻl oʻtin tutaydi, yonmaydi. yat ◆ Tutab yotgan toʻnka yonida sochlari oʻsib, soqoli-ga qoʻshilib ketgan bir devona bu mudhish qorongʻilikka qarshi kurashgan kabi gulxan-ni yondirishga tirishar.. edi. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ . ◆ Ahmadjon oʻrnidan turdi va ha-nuz tutamoqda boʻlgan qishloqni koʻrsatdi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .
2 Is, dud chiqarmoq (yogʻ, pilik va sh.k. haqida). Qozonda yogʻ tu tay boshladi.
3 koʻchma Tutaqmoq, tutaqib ketmoq, qi-zishmoq; yonmoq. ◆ Haydarboy ich-ichidan tutab ketdi. N. Fozilov, „Oqim“ . ◆ Qizdan javob boʻlmagach, Oyshaxon battar tutay boshladi: -Ming martalab aytganman bu megajinga, bir nimani tayinli qilib qoʻygin deb. A. Muhidsin, „Aybsiz aybdor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУТАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.