tuturiqsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-tu-riq-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tuturigʻi, burdi yoʻq; soʻzida, lafzida turmaydigan, beburd, betayin, bemaʼni. ◆ Tuturiqsiz odam. Tuturiqsiz gap. ◆ Ikki tuturiqsizni deb koʻrpani kuydirmoqchimisan? A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv.“ ◆ Tabibiy xonning Gʻoziy taxallusi bilan tuturiqsiz sheʼrlar bitadigan jiyani Said Gʻoziy toʻraga ishora qilayotgan edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“

Antonimlari

ТУТУРИҚСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tuturiqsiz
непостоянный (не держащий слова); неосновательный, не авторитетный, не заслуживающий доверия; ◆ uning gapiga ishonma - u tuturiqsiz odam не верь его словам - он неосновательный человек; ◆ tuturiqsiz nazariya несостоятельная теория; ◆ gapi tuturiqsiz его слова не заслуживают доверия; ◆ tuturiqsiz xarakter непостоянный характер.