uchar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-char

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Uchmoq fl. sfdsh. ◆ Uchar baliqlar. n ◆ Uchar qushdan ulgi olgan jonivor, Min-ganning koʻnglida qolmaydi gʻubor. "Yodgor" .

2 koʻchma Uchganday tez yuradigan, juda tez chopadigan; chopqir. ◆ Boʻtaboy aka bu kunlarda oʻzini hali ot minishni durustroq bilmay turib, juda uchar otda uloqqa kirgan ki-shiday seza boshladi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

3 koʻchma Hiyla-nayrang bilan har nar-sani undira oladigan, har narsaga erisha oladigan; epchil. ◆ Toʻlqinjon, kim aytadi seni olgʻir, uchar yigit deb. Mana yarim yilcha boʻlib qolibdi-ku, bitta qishloqi qizning muhabbatini qozonolmaysan. F. Musajonov, „Huri“ . ◆ Jonkuyar, halol kishilar oʻgʻriga chi-qarildi. Oʻndan toʻqqizini urayotgan ayrim ucharlarning boshi silandi. V. Mahkamov, „Aybsiz aybdorlar“ .

Uchar yulduz s. t. Meteor.

Antonimlari

УЧАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uchar
1 летающий; летучий; ◆ uchar qayiq летающая лодка; ◆ uchar baliqlar летучие рыбы;
2 перен. быстроногий, летучий; быстрый как ветер; ◆ uchar ot 1) быстроногий конь, скакун; 2) фольк. летающий волшебный конь;
3 перен. неодобр. пронырливый, ловкий; // проныра, ловкач;
4 перен. неодобр. летун; ◆ 

• uchar yulduzlar астр. метеоры, падающие звёзды.