vagʻillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va-gʻil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 "Vagʻ-vagʻ" degan tovush chiqarmoq, shunday tovush bilan gapirmoq. Buldozerlar biri olib, biri qoʻyib vagʻil-laydi. Orqaga tisariladi, oldinga inti-ladi. Oʻ. Usmonov, Sirli sohil.◆ Qayerdadir yiroqda radiopriyomnik vagʻillaydi. S. Zunnunova, „Yangi direktor“ .◆ Teshaboyning doim ogʻzi gapda, vagʻillagani vagʻillagan. Oybek, „Bolalik“ .
2 Toʻlib, kuch bilan harakat qilmoq (baʼzi tabiat hodisalariga nisbatan qoʻl-lanadi).◆ Pech yonidagi moʻridan vagʻillab olov va uchqunlar chiqa boshladi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
vagʻillamoq
= vagʻirlamoq.