vahm
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vahm
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. vahima.◆ Oʻlimning vahmidan har dam yurak toʻlganga yigʻlayman. Hamza . ◆ Cholning vahmi, Hasan soʻfining yerga yotib quloq solishi Gʻulomjonlarni hayron qoldir-di. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.◆ Uning ovozidan qoʻrqinch aralash tashvish, boya oʻzi aytgani-dek, vahm alomatini sezgan Shera/sh xoxolab yubordi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .◆ Bari chopqu oldda, Erkin, ne uchun vahm aylading.. E. Vohidov, „Muhabbat“ .◆ Barot polvonning xotini uyda yolgʻiz; eri ham, oʻgʻli ham guzarda.. koʻchadagi xotinlar chuvuri, bolalar yigʻisi yuragiga vahm solardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
2 ayn. vahimali.◆ Keyingi kunlarni.. Anor-xon vahm oʻylar bilan oʻtkazdi. Oybek, „O“ . v. shabadalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАҲМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.