valiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-liy

Etimologiyasi

a. وَلِيّ — ega, sohib; avliyo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Xudoning goʻyo boʻlajak hodisa, voqealarni oldindan aytish, gʻoyibdan xabar berish qobiliyatiga ega boʻlgan eng sevimli, eng aziz bandasi; avliyo. Odamlar Sulton devonani "otashnafas " v aliy deb maqtashar edi. Oʻsha nodon, aldangan kishilarning maqtab.. yurgan "sohibi karomati", bir aljillab oʻtirgan bangi ekan. M. Muhammadjonov, Turmush urinishlari. ◆ Gʻaybdan xabar beruvchilar ikki turli boʻladilar: birinchisi — valiy, ikkinchisi — kohin (folbin). S. Ayniy, „Esdaliklar“ .

Antonimlari

ВАЛИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.