vasiyatnoma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va-si-yat-no-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
vasiyat + noma
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yozma vasiyat; muayyan shaxsning (vasiyatchining), u vafot qilgan taqdirda, oʻziga qarashli boʻlgan mol-mulkning tasarruf etilishi boʻyicha xohish-irodasi bayon qilingan hujjat.◆ Vasiyatnoma qoldirmoq. Vasiyatnomani tasdiqlamoq. ◆ Boringki, mingboshi oʻlishga yaqin uning Poshshaxondan boshqa merosxoʻri qolmasligi kerak edi. Yo boʻlmasa, vasiyatnoma boʻyicha hamma narsa oʻshaning nomiga yozilardi.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“ ◆ Vasiyatnomani kimdir yozgan-u, oxiriga Toʻxtasin aka lotincha imzo qoʻygan edi. Yu. Shomansur, „Qora marvarid.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАСИЯТНОМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.