vaysaqi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vay-sa-qi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Hadeb vaysayveradigan, koʻp gapirishni yaxshi koʻradigan.◆ Vaysaqi odam. ◆ Ammo eng yomoni shu boʻldiki, bu vaysaqi oshna Hafizadan gap ochib qoldi: "Koʻrib turibsanmi?" — dedi u suyugʻoyoq kimsalarni eslashga oʻxshash bir ohangda. Mirmuhsin, „Umid.“ ◆ Men indamasam, u indamasa, haligi vaysaqi avjiga chiqaveradida. M. Hazratqulov, „Jurʼat.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАЙСАҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ism[tahrirlash]
vaysaqi
- Turkcha: lafazan
OʻTIL