voqea
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vo-qe-a
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ojlj — hodisa; hol, holat; jang
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Voqe narsa, ish-hodisa, holat va sh. k. ◆ Kutilmagan voqea. Tarixiy voqea. Xasharo voqealar. Quvonchli voqea. Qiziq voqea. No-xush voqea. Muhim voqea. m Bu filmdagi voqealarni aytishga odam bolasining tili bormas edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .◆ Oʻzi bilan bogʻliq boʻlgan bir necha voqealarni ham soʻz/yub berdi. O. Moʻminov, „Xiyobondagi uch uchrashuv“ . ◆ Fargʻona vodiysida eng buyuk, tarixga kirgan voqea Katta Fargʻona kanalining qazi-lishidir. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .◆ Romanning badiiyligiga soya tashlab turgan voqealar baʼzi oʻrinlarda ortiqcha choʻzilib ketadi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВОҚЕА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Ot[tahrirlash]
voqea (koʻplik voqealar)
Ruscha ru
voqea
1 событие, происшествие, случай;
2 лит. фабула.
Tillarda[tahrirlash]
- Turkcha: vaka