voqif

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vo-qif

Etimologiyasi

a. وَاقِف — toʻxtab qolgan, tur-gʻun; xabardor, biluvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Boʻlib oʻtgan yoki boʻlajak voqea, hodisadan, maxfiy narsa, sir va shu kabilardan xabari bor; xabardor.◆  Ota-ona va hatto hamma narsadan voqif buvi koʻz oldida.. Hafiza tamoman oʻzgarganday boʻldi. Mirmuhsin, „Umid“ .◆  U amirning qushbegisi.. davlatning barcha ichki-tashqi sirlaridan voqif.. hazratning nazdida kemaday qalqib turgan shahar sirlaridan ham xabardor. Sh.Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ .

Voqif boʻlmoq Xabar topmoq, xabardor boʻlmoq; bilmoq.◆  Siz shunday qilingki, bola sizdan sir yashirmasin. Ana unda.. siz uning butun xatti-harakatidan voqif boʻlib turasiz. S. Zunnunova, „Yangi direktor“ .◆  Oradan uch kun oʻtgach, Dovud hukumati bu shov-shuvdan voqif boʻlib, Tohirni saroyga chaqirishdi. Mirmuhsin, „Chodrali ayol“ .

Antonimlari

ВОҚИФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

voqif (koʻplik voqiflar)

Tillar

• Ozarbayjoncha: xəbərli
• Baskcha: iragarri
• Datcha: meddelte
• Lotincha: pronuntiatum
• Inglizcha: informed
• Islandcha: leyfi
• Suaxilicha: alitangaza
• Turkcha: ehliyetli, haberli

OʻTIL

Ruscha _ru

voqif
книжн. осведомлённый; знающий, сведущий (в чем-л.); ◆ u hamma narsadan voqif ему всё известно, он знает всё; он обо всём осведомлён.