voqiflik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vo-qif-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. j — toʻxtab qolgan, turgʻun; xabardor, biluvchi.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Boʻlib oʻtgan yoki boʻlajak voqea, hodisadan, maxfiy narsa, sir va sh. k.dan xabari bo'lishlik; bilish, bilishlik; xabardorlik. ◆ Odamlar biron-bir tarzda hayot kechira boshlagan zamonlardan beri ular hayotning ma’nosidan voqif bo‘lganlar va shu voqiflik bilan bizning kunlarimizgacha yashab keldilar. Lev Tolstoy, „Iqrornoma“ .◆ Siyosiy hayot va davlat ishlaridan voqiflik, mamlakat taqdiriga daxldorlik har bir fuqaroda vatanparvarlik hamda fidoiyilik fazilatlarining kamol topganidir X.T.Odilqoriyev, „Konstitutsiyaviy huquq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
bilish, bilishlik; xabardorlik.
Antonimlari[tahrirlash]
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
voqiflik
книжн. осведомлённость; знание, знакомство; в курсе (в чем-л.); ◆ Siyosiy hayot va davlat ishlaridan voqiflik осоведомлённость о политической жизни и государственных делах. ◆ uning bu boradagi voqifligi meni hayratga soldi его осведомлённость об этом меня удивило.
Ot[tahrirlash]
voqiflik (koʻplik voqifliklar)