xiyonatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xi-yo-nat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
1 A\dida turmaydigan, birovning ishonchini yoki ishonib topshirgan narsasini suiisteʼmol qiladigan kishi; aldoqchi, muttaham. Uning [Hamzaxoʻja-yevning
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
oldida uch yoʻl bor. Birinchisi — xiyo-natchilarning patini toʻzgʻitadigan hamlaga oʻtish. "Mushtum".
2 Sotqin, xoin. ◆ Chigʻatoy oʻz askarlaridan koʻra shahar ichidagi xiyonatchilarga koʻp umid bogʻlar edi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХИЁНАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.