xoʻrillatmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xoʻ-ril-lat-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Xoʻrillamoq fl. ort. n. ◆ Chilimni xoʻrillatmoq.
2 "Xoʻr-xoʻr" ovoz, shovqin chiqargan holda. ◆ [Hojiquduq:] Karavotga chiqdim-u, yonboshlab olib, achchiqqina koʻkchoyni xoʻrillatib icha boshladim. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХЎРИЛЛАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.