xoʻrlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xoʻr-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Birovning izzat-nafsini tahqirlamoq, poymol qilmoq. ◆ Boqmasang, moling ketar; Xoʻrlasang, xotining ketar. Maqol . hi ◆ Shu oʻtirishda Muazzamning meni xoʻrlaganlari koʻzimga koʻrinaverdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Rahmat, azizlarim, birovning bo-lasini munchalik xoʻrlash yaxshi emas. A. Qodiriy Oʻtgan kunlar . Odamlar ◆ Ziyodullaning sagʻirligini bilib xoʻrlayapti, deyman oʻzimga oʻzim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХЎРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Feʼl[tahrirlash]
xoʻrlamoq xoʻrlamoq
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: horlamak
Ruscha ru
xoʻrlamoq
попирать, унижать, глумиться, относиться с пренебрежением; обижать; sulton suyagini xoʻrlamas посл. султан не позволит позорить (унижать) свою кость (т. е. свой род).