xususiy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xu-su-siy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — alohida, max
sus; shaxsiy] 1 Biror shaxsning yolgʻiz oʻzi-ga qarashli, tegishli boʻlgan; shaxsiy; alo-hida. ◆ Xususiy doʻkon. n ◆ Anvar xususiy hayoti, ayniqsa, Raʼnoga aloqasidan hech kimga ogʻiz ochmas edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Kunduzlari oʻrda devonini boshqarish, erta-lab va kechqurun oʻz uyida xususiy kishilarni qabul qshish, albatta, Anvar uchun ogʻir edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 Muayyan bir narsa yoki mavzuga ba-gʻishlangan; ayrim bir narsa yoki mavzuni oʻz ichiga oladigan. ◆ Xususiy va umumiy masa-lalar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХУСУСИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
xususiy
- Turkcha: özel, hususi
Ruscha ru
xususiy
1 частный, частновладельческий, частнособственнический; // частник; ◆ xususiy mulk частная собственность; ◆ xususiy mulkchilik sarqitlariga qarshi kurash борьба с частнособственническими пережитками; ◆ xususiy kapital частный капитал; ◆ xususiy ravshida частным образом;
2 частный, особенный; ◆ xususiy va umumiy masalalar частные и общие вопросы.