yakson

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yak-son

Etimologiyasi

\f. tjUoS-. — tent, bir xil, oʻx-shash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Bir, birga, birlikda. ◆ Kimni-ki inson desang, inson emas. Shaklda ham feʼlda yakson emas. Alisher Navoiy . ◆ O, ona tabiat! Sen bilan yaksonman.. Jonim shi-rinligi.. tirikligi sendan. A. Muxtor .

Yakson boʻlmoq yoki yer bilan yakson boʻlmoq Butunlay yoʻq boʻlmoq, tugatilmoq (buzib, yemirib va h.). ◆ Changal solgan baloyakson boʻldi. Oybek, „O“ .v.shabadalar. ◆ Ikkinchi, uchinchi bomba xatalarga tushdi. Bir necha uy yer bilan yakson boʻldi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . (Yer bilan) yakson qilmoq (yoki etmoq) Butunlay yoʻq qilmoq, tugatmoq. ◆ Urush Ukrainaning pene asriy goʻzal va shinam shahar va qishloq-lari, nodir madaniy yodgorliklarini yakson qildi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ . ◆ Belorus-siyaning shahar, qishloqlari yer bilan yakson qilingan edi. Pekin tezda shaharlar tikla-nib olindi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

ЯКСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

yakson

• Turkcha: yerle

Ruscha _ru

yakson:
◆ yakson boʻlmoq уничтожаться, быть уничтоженным, разрушаться, быть разрушенным до основания; ◆ yer bilan yakson boʻlmoq сравняться с землёй; быть разрушенным до основания; ◆ yakson qilmoq, yakson etmoq, yakson aylamoq уничтожать, разрушать до основания; ◆ yer bilan yakson qilmoq сровнять (что-л.) с землёй, разрушить до основания.