yarali
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ya-ra-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror joyiga yara chiqqan, yarasi bor; yarador. ◆ Yarali kishi. Yuzi yarali. Doʻli yara,sh.
2 koʻchma Qattiq ruhiy azob beruvchi holatli, ruhiyatida shunday azob beruvchi narsa bor. ◆ Koʻngli yarali odam, m ◆ Zaynabning ham yuragi yarali edi, uning toʻyi yaqinlashgan vaqtda, sevikli kuyov yigit ikki kungina xastalanib oʻlgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯРАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.