yaxshisi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yax-shi-si
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
mod. s. Eng qulayi, muvofi-gʻi, maʼqul boʻlgani, toʻgʻrisi. ◆ Yaxshisi, me-ning maslahatimga kiring. shsh Sen oʻchaki-shib yurma, yaxshisi, qayin otangga uzring-ni aytib, bu uydan ketish harakatini qil! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Unaqa demang, yaxshisi, soqolim koʻksimga toʻkilsin, deb qoʻya qoling. S. Ahmad, „Hukm“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯХШИСИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.