yigʻichi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yi-gʻi-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. yigʻloq, yigʻloqi. ◆ Oʻzing ham oʻlguday yigʻichi boʻpsan. A. Muxtor, „Tong bilan uchrashuv“ .
2 etn. Azada aytib yigʻlovchi ayol.
- Bosh yigʻichi Azada yigʻi boshlovchi, bosh-qalarni ergashtiruvchi ayol, goʻyanda. ◆ Tursu-noy va Sharofatxon qaynonaning oʻlimiga ichdan gʻoyat sevingan boʻlsalar ham, ovozlari-ga choʻziq, qalbaki motam ohangi berib, boig yigʻichiga joʻr boʻlishar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙИҒИЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yigʻichi
этн. плакальщица; ◆ bosh yigʻichi главная плакальщица (произносившая причитания по покойнику).