yoʻngʻichqa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yoʻn-gʻich-qa

Etimologiyasi

YOʻNGʻICHQA 'bedaning bir turi’. Yana shoʻr yer chopdik, yoʻngʻichhaning ildizini sugurdik (Oydin). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot yurïnchgʻa (Devon, III, 439), yorïnchqa tarzida talaffuz qilingan (ДС, 275), oʻzbek tiliga keyingi shakli quyidagi tovush oʻzgarishlari bilan yetib kelgan: qator kelgan uch nchq undoshlarini aytishga qulaylik yaratish uchun nch undoshlari oraligʻiga ï un-lisi kiritilgan, keyin rï tovushlari talaffuz etil— may qoʻygan, n undoshi ŋ undoshiga, ŋ undoshi oʻz navba — tida ngʻ undoshiga, a unlisi ä unlisiga aLiashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: yorïnchqa > yorïŋïchqa > yoŋïchqa > yongʻïchqa > yongʻichqä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Dukkakli oʻsimliklar oi-lasiga kiradigan, yem-xashak boʻladigan oʻtsi-mon oʻsimlik; beda. ◆ Yoʻngʻichqa oʻrmoq. n ◆ Ya na shu yerni chopdik. Yoʻngʻichqaning ildizini su-gʻurdik. Oydin, „Gulsanam“ . ◆ Yoʻngʻichqa oʻroqqa kep qopti-koʻ! Sh. Xolmirzayev, „Arpali qish-logʻida“ .

Antonimlari

ЙЎНҒИЧҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yoʻngʻichqa
люцерна; клевер.