yoʻqlov
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yoʻq-lov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoʻkdash ishi, xatgi-harakati.
2 Maʼlum munosabat bilan qutlash yoki hol-ahvol soʻrash uchun qarindosh-urugʻ, doʻst-tanishlarning bir-birlarinikiga borishi-dan iborat marosim, odat. ◆ Yana bitta zarur yoʻqlov chiqib qoldi, xotin. Gʻayratiy, „Dov-dirash“ . ◆ Bu xotin, qachon qarasam, toʻyona, yoʻqlov tashvishida yuradi. M. Alaviya, „Toʻyla-rimiz haqida“ .
3 etn. Shunday yurishda (borish-kelish-da) olib boriladigan narsa (tugun, togʻora va sh. k.). ◆ Yoʻqlov togʻorasini koʻtargan Sano-barxon bilan otarchilar allaqachon quyon boʻlgan edilar. Gʻayratiy, „Dovdirash“ .
4 etn. Marhumlarni eslab aytiladigan (yigʻlanadigan) aza toʻrtliklari, shunday yigʻi. ◆ Bunga yigʻi-yoʻqlovlar va motam yor-yor-lari kiradi. "UTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙЎҚЛОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.