yoqimsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-qim-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Soʻxtasi sovuq, beoʻxshov, kishini oʻziga tortmaydigan. ◆ Yoqimsiz bola.
2 Kishiga yoqmaydigan, zavq yoki huzur bermaydigan; yomon. ◆ Yoqimsiz kuy. n ◆ Uzoq-uzoqlarda yoqimsiz sarob koʻrinar, sargʻish toʻzon oynaday musaffo osmonga qarab suzib borardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁҚИМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yoqimsiz
неприятный, несимпатичный; противный, отвратительный; ◆ yoqimsiz odam неприятный, несимпатичный человек; ◆ yoqimsiz ovoz неприятный голос; ◆ yoqimsiz xulq-atvor противный характер.