yor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yor

Etimologiyasi

f. jL — doʻst

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Dilga yaqin kishi; Xamdam, doʻst, muhib; yordamchi. ◆ Ziyofatga oʻrtoqlar, yor va birodarlar kelishdi. m ◆ Os-timizda oʻynar otlar, Har kim oʻz koʻnglini shodlar, Doʻstu yor, yaxshi ulfatlar, Nukta-donlar, xush qol endi. "Erali va Sherali" . ◆ ..nihoyat, zafar ularga [massagetlarga] yor boʻlib, dushmanni orqaga sura boshlashdi. M. Osim . Ajdodlarimiz qissasi. ◆ Arvohlar yor, pirlar madadkor boʻlib, ovimiz baroridan kel-sin. Hamza .

2 Sevgili, maʼshuq, maʼshuqa. ◆ Vafodor yor. m ◆ Yor, muncha zor etding meni? S. Abdulla, „Tohir va Zuhra“ . ◆ Men keltirgan atlasni Yorim solmas sandiqqa. "Qoʻshikdar" .

Boʻyni yor bermaydi Biror ishni baja-rishga gʻururi yoʻl qoʻymaydi, istamaydi. ◆ Ergash uni, mehnatga boʻyning yor bermasa, hozi-roq boʻshatib qoʻyaman, deb qattiq ogohlan-tirdi w:, „A“ . Muxtor, Opa-singillar.

Antonimlari

ЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yor
1 друг, приятель; возлюбленный, милый, ◆ sevgili yor возлюбленный; ◆ yoru birodarlar или ◆  yoru doʻstlar друзья-приятели;
2 милый, любимый; * ◆ zafar yor boʻlsin! пусть вам сопутствует удача (победа) ◆ boʻyni yor bermaydi см. boʻyin I.