yoshli
[tahrirlash]
yoshli I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yosh-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yosh bilan toʻlgan, yoshi oqib turgan. ◆ Yoshli koʻzlar. v ◆ Eʼzozxon Qumriga yoshli koʻzlari bilan tikildi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
yoshli II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yosh-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Qanchadir yoshga kirgan, yoshda boʻlgan; yashar. ◆ Oʻrta yoshli. Yigirma yoshli mi-git . ◆ Ikki yoshli buzoq. n [ Boy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Yigirma uch yoshli yigitning aqlida sira nuqson koʻrmadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁШЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.