yozuvchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-zuv-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yozmoq 1 fl. yefdsh.
2 ot Badiiy asar yozish ishi bilan shugʻullanadigan shaxs; adib. ◆ Talantli yozuvchi. ◆ Er-xotin aytaversa, bu janjalning tarixi biron yozuvchining qoʻliga tushsa, kattakon bir kitob boʻladigan. A. Qahhor, „Jon-figʻon“ . ◆ Joʻraxon, yozuvchi bilan xayrlashib, tashqariga chiqdi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ .
3 salb. Igʻvogar, oraga nifoq soluvchi. ◆ Bu yozuvchi koʻp odamlarni sarson qildi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁЗУВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.