yuvinmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-vin-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Butun aʼzolarini yoki maʼlum qismini yuvib tozalamoq. ◆ Vannada yuvinmoq. Dushda yuvinmoq. shya U yechinib, endi yuvinayotgan edi, eshik taqilladi. A. Qahhor,
- Qoʻshchinor chiroqlari. ◆ Gʻulomjon bularning hammasini koʻtarib, hovliga yuvingani ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮВИНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.