zarafshon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-raf-shon

Etimologiyasi

ZARAFSHON Bu sifat 'oltin' maʼnosini anglatadigan tojikcha zar otiga (ТжРС, 150) 'soch-' maʼnosini anglatadigan afgiondan feʼlining afshon xozirgi zamon asosini (ТжРС, 35) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'oltinday tovlanuvchi', 'yarqirovchi' manosini anglatadi (OʻTIL, I, 299).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

(forscha - zar sochuvchi)

Zar sochuvchi; tilladek tovlanuvchi; yar-qirovchi, yaltiroq. ◆ Yurting qayer, qaysi el-dan kelasan? Zulfi zarafshonim, qaydan boʻlasan? "Ravshan" . ◆ Avaz irgʻib turib, tok-chadagi bir dasta qogʻozlar orasidan varaq-lari zarafshon qilingan katta kulliyot koʻtarib keldi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ЗАРАФШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zarafshon
1 рассыпающий золото; сверкающий как золото; ◆ zulfi zarafshon фольк. с золотистыми кудрями;
2 Зерафшан (название города, реки в Средней Азии).