zarbof
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zar-bof
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ZARBOF Bu sifat 'oltin' maʼnosini anglatadigan tojikcha zar otiga (ТжРС, 150) 'toʻki-' maʼnosini anglatadigan boftan feʼlining bof hozirgi zamon asosini (ТжРС, 82) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'oltindan yoki oltin qoʻshib toʻqiladigan mato' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,300).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
fors. – zarli mato toʻquvchi; zardan toʻqilgan;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Zar qoʻshib yoki nuqul zardan toʻqilgan mato; kimxob; shunday matodan tayyorlangan kiyim. ◆ Bir kiyimlik zarbof. Zarbof toʻn. ◆ Oʻrtada qozi, uning bir yonida hokimga atalgan kimxob toʻn bilan Sodiq amin, ikkinchi yonida zarbof toʻn bilan Hokim boyvachcha turar edi! M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“ ◆ Toʻrda, zarbof toʻshak ustida oʻtirgan Shamsuddavla boʻzarib, "hay, nonkoʻr!" deb baqirdi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“ ◆ Nuri.. zarbof paranjini yopinib, hovliga chiqqanda, katta hovli xotinlar bilan qaynar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗАРБОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.